صفیه مدرس همسر شهید مهدی باکری در گفتگو با خبرنگار فرهنگی حیات؛ درباره علاقه ایشان به امام راحل گفت: در واقع می‌توانم بگویم مهدی عاشق امام خمینی (ره) بود و رابطه‌ای مرید و مرادی میان آنان بود. شهید باکری به لحاظ اعتقادی به ولایت فقیه بسیار پایبند بود. به گونه ای بود که اعتقاد به ولایت تمام زندگی اش را تحت شعاع قرار می داد و همه برنامه هایش را طبق دستور ایشان انجام می داد. 

وی ادامه داد: در واقع می توانم بگویم که جوانان و به ویژه آقا مهدی در آن زمان جانشان را با یک اشاره فدای امام خمینی (ره) می کردند و همه اینها به دلیل عشق به ولایت بود. شب رحلت حضرت امام (ره) پس از آنکه خبر این را شندیدیم که امام وضعیت جسمی خوبی ندارند؛ همگی به حرم حضرت معصومه (س) رفتیم و برای سلامتی ایشان دعا کردیم؛ اما فردا ساعت 4 صبح بود که رادیو خبر رحلت امام خمینی (ره) را اعلام کرد. خبری بسیار ناراحت کننده بود. بعد از آن برای وداع با امام به تهران آمدیم و در مراسم تشییع ایشان شرکت کردیم؛ سپس به قم برگشتیم و در همه مراسم مربوط به ایشان شرکت می کردیم. 

همسر شهید مهدی باکری افزود: مهدی دقیقا همه سخنان امام را مشق می کرد و تکه هایی از آن را اگر لازم بود به در و دیوار خانه می زد. اگر هم زمانی شرایط کاری او جوری بود که امکان شنیدن سخنان امام برایش وجود نداشت و در منطقه بود؛ اصرار داشت که من صحبتهای ایشان را ضبط کنم تا وقتی که بر میگردم آنها را بشنود؛ آنها را می شنید و برای باقی بچه هایی که در منطقه بودند و به رادیو دسترسی نداشتند تکرار می کرد. 

مدرس اظهار کرد: شرایط زندگی یک سرباز با حضرت امام (ره) متفاوت بود؛ اما با این حال توصیه هایی که حضرت امام (ره) درباره همسرداری به آن اشاره داشت را شهید باکری با دقت انجام می داد. خیلی شوخ طبع و محترم بود، حتی لباسهای من و خودش را می شست. گاهی که برایش شرایطی به وجود می آمد که نمی توانست در منزل به من کمک کند یا لباسهای خودش رابشوید حتما حلالیت می طلبید و عذرخواهی می کرد و میگفت اینها وظیفه من است.

همسر شهید مهدی باکری در پایان گفت: آقا مهدی همچنین به توصیه های امام در رابطه با خودسازی عمل میکرد؛ به نحوی که معمولا دوشنبه و پنجشنبه ها را روزه میگرفت. دعای روز سه شنبه را می خواند و همه اینها برگرفته از افکار و اندیشه های امام راحل بود که در زندگی اش جاری بود.  غیر از اینها کل زندگی اش تاسی از سیره ائمه و اهل بیت (ع) بود.